Afbeelding 1: De initiatiefnemers van het monument de heer H.G. Ravers (links) en de heer A. Rozeman (rechts).
Afbeelding 1: De zwerfkei wordt geplaatst onder publieke belangstelling.
Afbeelding 2: Het programma van de onthulling van het Indië monument.
Afbeelding 3: De onthulling van het monument gedaan door burgemeester de heer M. Knip.
Afbeelding 4: De vlaggenmast wordt bijgeplaatst. Een jaar nadat de onthulling van het monument heeft plaatsgevonden.
Albertus Rozeman Geboren op 21 juni 1929 te Vroomshoop. Bertus raakt al vroeg, op zeven jarige leeftijd, z'n vader kwijt. Toen hij twintig was en in militaire dienst zat ging hij met de "grote Beer" naar Indonesië. Hij was uitgezonden van 02 september 1949 tot 11 november 1950 met 7-1 RI 432 BI naar West Java. Op latere leeftijd wordt Bertus lid van een veteranenvereniging van oud Indiëgangers en neemt regelmatig deel aan reünies. Het verleden gaat bij Bertus een steeds belangrijkere rol spelen. Hij probeert om in contact te komen met mensen, toenmalige MP`s, die hem hadden gered uit de handen van de plaatselijke politie. In Almelo heeft hij de aanzet gegeven tot het tot stand komen van het Indië monument.
Het bataljon was gevormd uit dienstplichtigen van de lichting '49-1. Het merendeel van de manschappen kwam uit het noorden en oosten van het land. Na aankomst te Batavia werd het bataljon overgebracht naar Bantam waar het, niet als aanvulling, maar als aflossing, werd ingedeeld bij het bataljon 4-8 RI van de "Palmboom" divisie. Na een korte inwerkperiode nam het bataljon, op 15 oktober 1949, het vak van 4-8 RI over met o.a. posten te Serang, Rangkas Bitoeng, Pandeglang, Balaredja en Tjilegon. Ter versterking was er aan het bataljon een compagnie KNIL toegevoegd. Vanaf augustus 1949 was er een staakt-het-vuren afgekondigd zodat er vrijwel geen gevechtsacties plaatsvonden. Dagelijks doorkruisten de patrouilles van het bataljon het hun toegewezen gebied. Tijdens deze patrouilles was er regelmatig contact met troepen van het Republikeinse leger. Maar tot een gewapend treffen kwam het gelukkig niet. Geleidelijk werd het bataljon teruggenomen op enkele grote plaatsen. Op 17 december werd Bantam geheel ontruimd en overgegeven aan de TNI. Het bataljon werd teruggenomen op en nabij Batavia en Buitenzorg en o.a. gelegerd te Tjoeroeg, Tjibelagoen en Tjililitan. In januari 1950 werd het bataljon ontbonden en verdeeld over verschillende onderdelen en diensten. De KNIL cie en de daarbij ingedeelde manschappen van het bataljon werden toegevoegd aan Inf.XXVI.KNIL. Sommige soldaten kwamen in de buitengewesten te recht, maar het grootste deel van het bataljon werd ingezet op West-Java. Menig soldaat werd geplaatst in Bandoeng, zo ook Bertus Rozeman, en kreeg een kantoorfunctie op het hoofdkwartier, zoals Bataljonsadministrateur. Anderen werden ingezet voor wachtdiensten of werden chauffeur bij de VTD (Verpleging & Transport Dienst). Ook in Batavia kwamen vele soldaten van het bataljon terecht en werden ingedeeld op het kantoor van de "Expeditie generaal", of liepen wachtdiensten in de haven van Tandjong Priok. Zo zijn er nog vele functies waarvoor soldaten van het bataljon werden ingezet, zoals elektricien, bij de Welfare of op het hoofdkantoor Vaartuigen. Op 24 mei werd de KNIL cie opgeheven en ging deze over naar het TRIS, het republikeinse leger. De soldaten van de KL, die bij de KNIL cie waren ingedeeld werden overgeplaatst naar Batavia en ingedeeld bij het Nederlands Rayon Commando, afdeling inkomende en uitgaande post. Kort voor de repatriëring kwam het bataljon weer bijeen.
10 augustus 2023 is het Indië Monument Almelo verrijkt met een toevoeging.
Naast het pad naar het monument is een steen geplaatst ter ere van de Almelose veteraan.
De kleine zwerfkei draagt de tekst: Den Vaderlant Ghetrouwe, Gisteren Vandaag, Morgen.
Tussen de tekst prijkt de veteranen V.
De eerste regel op de steen is de derde regel van het Wilhelmus in oude spelling.
Dit is tevens de tekst op de achterkant van het Mobilisatie Oorlogs Kruis. De medaille die werd uitgereikt aan veteranen van de Mei-dagen van 1940.
Gisteren, Vandaag, Morgen is een ode aan de veteranen uit het verleden die ons ontvallen zijn, de veteranen van nu en de veteranen die nog veteraan moeten worden.
De steen is er gekomen op verzoek van Theo Mäkel en andere veteranen die een brug willen slaan tussen oude vredesmissies, minder oude en toekomstige missies EN het Indië Monument Almelo, de gedenkplek voor 16 omgekomen Almelose militairen in Nederlands Indië en Nederlands Nieuw Guinea.
16 jongemannen die geen veteraan mochten worden.